Publikacje | DODR Wrocław

Przetwórstwo żywności w gospodarstwach rolnych odbywa się najczęściej w ramach rolniczego handlu detalicznego (RHD) lub działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej (MOL). Rolnicy wprowadzają też na rynek wyprodukowane w swoich gospodarstwach produkty nieprzetworzone, przeznaczone dla bezpośredniego odbiorcy. Poza szeregiem wymagań formalnych i organizacyjnych określonych dla każdej z tych form prowadzenia działalności, niezbędne jest spełnienie warunków dotyczących bezpieczeństwa i higieny produkcji. Bezpieczeństwo zdrowotne żywności musi być zapewnione w całym łańcuchu żywnościowym, na wszystkich etapach, począwszy od produkcji podstawowej w gospodarstwie rolnym poprzez wszystkie etapy przetwórstwa i dystrybucji, aż do stołu konsumenta.

Grażyna Norbert, Wrocław 2018

Nawożenie kukurydzy jest najbardziej znaczącym czynnikiem plonotwórczym, zależnym od producenta rolnego. Rolnik powinien zadbać o dostęp rośliny do składników pokarmowych, poprzez racjonalne nawożenie i kształtowanie optymalnych warunków produkcyjnych, które umożliwiają wydobycie wysokiego potencjału plonotwórczego rośliny w określonych warunkach produkcyjnych. W integrowanej uprawie kukurydzy na ziarno najwięcej problemów sprawia prawidłowe nawożenie mineralne i skuteczne zwalczanie chwastów. Różnica pomiędzy hodowlanym potencjałem plonotwórczym kukurydzy (szacowanym na około 13 ton/ha), a rzeczywistym potencjałem plonowania osiąganym w Polsce – wynoszącym średnio 6-6,5 ton/ha, wynosi około 6,5 tony. Oznacza to, że połowa potencjalnego plonu (zakodowanego w cechach hodowlanych odmian) ucieka plantatorowi. W warunkach produkcyjnych naszego regionu, z opadami wynoszącymi 600 mm w ciągu roku, możliwe jest uzyskanie plonu rzędu 11 t/ha. Jednak w przypadku wystąpienia suszy, kiedy ilość opadów rocznych to 300 mm, plony ziarna wyniosą już tylko 6,5 ton/ha.

Marian Karasek, Wrocław 2018

Każdy świadomy pszczelarz zdaje sobie sprawę z tego, że pszczoły mogą się należycie rozwijać i przynosić pszczelarzowi korzyści w postaci zbiorów miodu tylko w warunkach odpowiedniej bazy pożytkowej. Bazą pożytkową lub inaczej pastwiskiem pszczelim nazywamy zasób surowców pochodzenia roślinnego służących pszczołom jako pokarm, występujących w najbliższej okolicy pasieki (w zasięgu lotu pszczół). Pożytek pszczeli to zebrane przez pszczoły surowce pochodzenia roślinnego, wykorzystywane przez nie do wyrobu miodu i pierzgi. Pożytek pszczeli przyniesiony do ula, czyli wziątek pszczeli, to zebrane pyłki kwiatowe, nektar oraz spadź (czyli odpowiednio – pożytek pyłkowy, nektarowy lub spadziowy), będące pokarmem oraz surowcem przerabianym przez pszczoły na miód i pierzgę. Do pożytków zalicza się także kit pszczeli, czyli żywiczne wydzieliny pokrywające pąki roślin.

Jan Burblis, Wrocław 2018

Upowszechnianie osiągnięć rolników i przedsiębiorców, którzy jako liderzy rozwoju lokalnego są dobrym przykładem dla środowiska wiejskiego Dolnego Śląska, należy do zadań Dolnośląskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego. To jedna z najskuteczniejszych metod promowania rozwoju obszarów wiejskich. Celem konkursu jest wybór Mistrzów Krajowych AgroLigi w kategoriach Rolnicy i Firmy. Konkurs AgroLiga 2017 przebiega w dwóch etapach ‒ wojewódzkim i krajowym. Wojewódzka edycja konkursu jest organizowana przez Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego.

Ryszard Targosz, Wrocław 2017

Od kilku lat rośnie zainteresowanie produkcją energii ze źródeł odnawialnych i alternatywnych. Przyczynia się do tego nie tylko wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa, ale też prawne i ekonomiczne naciski poszczególnych państw na zwiększenie udziału zielonej energii w całym rynku energetycznym. W Polsce rynek energii ze źródeł odnawialnych i alternatywnych jest wspomagany m.in. przez określenie minimalnej ilości energii „zielonej”, którą muszą wytworzyć zakłady energetyczne i stworzenie rynku certyfikatów produkcji energii „zielonej” (zielona energia jest znacznie droższa niż energia „czarna”), dofinansowanie inwestycji w instalacje do produkcji energii ze źródeł odnawialnych i alternatywnych, m.in. przez budżet państwa i państwowe instytucje ochrony środowiska czy dotowanie upraw energetycznych.

dr Adam Szymański, Wrocław 2017

Klasyczna uprawa roli pozwala nie tylko mechanicznie ograniczyć zagrożenie ze strony chwastów i przyorać nawóz organiczny, który rzepak dobrze wykorzystuje, ale także zmniejsza zagrożenia fitosanitarne ze strony agrofagów. Wadą klasycznej uprawy jest konieczność stosowania różnych narzędzi uprawowych, długi okres (3-4 tygodni) od czasu zbioru przedplonu do siewu rzepaku, przy sprzyjającym uwilgotnieniu gleby oraz mała liczba stanowisk po przedplonach, wcześniej opuszczających stanowiska, na których moglibyśmy ją przeprowadzić.

Marian Karasek, Wrocław 2017

W integrowanej ochronie roślin pierwszeństwo mają metody niechemiczne (agrotechniczne, mechaniczne, fizyczne, biologiczne, hodowlane i inne), a gdy okażą się one niewystarczające, sięgamy po metody chemiczne. Uprawa roli pod owies powinna być bardzo staranna. Jej metody zależą od terminu zbioru przedplonu oraz od rodzaju narzędzi uprawowych posiadanych przez rolnika.

Małgorzata Kaczmarek, Wrocław 2017

Z początkiem 2014 roku w krajach należących do Unii Europejskiej, wszedł obowiązek uprawy roślin, w tym także ziemniaka, według zasad integrowanej ochrony. Fundamentem integrowanej ochrony ziemniaków jest wybór odpowiedniej odmiany o określonych walorach użytkowych oraz o określonej wartości agrotechnicznej. Wartość agrotechniczna odmiany jest określana na podstawie charakterystyki Krajowego Rejestru Odmian Ziemniaka oraz wyniki PDOiR w poszczególnych rejonach uprawy według doświadczeń odmianowych prowadzonych przez COBORU, patrz strona www.coboru.pl. Odmiany ziemniaka podlegają silnym czynnikom rejonizacyjnym.

Marian Karasek, Wrocław 2017

Zwierzęta dające surowiec, taki jak wełna są przeważnie łatwe w chowie i hodowli, nie wymagają zbyt dużych nakładów finansowych, a jeśli ich wymagają, to zwykle ten nakład szybko się zwraca. Będąc więc posiadaczem gruntów rolnych i szukając pomysłu na biznes warto zastanowić się czy akurat branża włókiennicza nie jest tym, co przyniesie nam sukces. Przy zachowaniu standardów w hodowli i chowie zwierząt, humanitarnym ich traktowaniu, przestrzeganiu przepisów i zwykłej dbałości o zwierzęta, można uzyskać produkt wysokiej jakości, a jakość zawsze przekłada się na cenę.

dr Dominika Jankowska, Wrocław 2017