Monitorowanie organizmów szkodliwych kukurydzy
Wszystkich zainteresowanych uprawą kukurydzy zachęcamy do zapoznania się z opracowaniem dr hab. Elżbiety Czembor, dr Piotra Ochodzkiego oraz mgr Seweryna Frasińskiego z Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowy Instytut Badawczy, dotyczącym Monitorowania Organizmów Szkodliwych Kukurydzy.
Jednym z zadań w ramach Programu Wieloletniego „Tworzenie naukowych podstaw postępu biologicznego i ochrona roślinnych zasobów genowych źródłem innowacji wsparcia zrównoważonego rolnictwa oraz bezpieczeństwa żywnościowego”, realizowanych przez Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin-PIB, był monitoring organizmów szkodliwych kukurydzy. W badaniach uwzględniono choroby liściowe kukurydzy, czyli drobną plamistość liści kukurydzy i rdzę kukurydzy, fuzariozę kolb i omacnicę prosowiankę, a także poziom skażenia ziarna toksynami fuzaryjnymi.
Ze względu na potencjał plonotwórczy, kukurydza z roku na rok cieszy się coraz to większym zainteresowaniem, zarówno w uprawie z przeznaczeniem na ziarno, jak i na kiszonkę. Jej udział w światowej powierzchni uprawy zbóż wynosi ponad 20%. Wyróżnia się na tle innych roślin nie tylko ze względu na wysoki plon, ale również na zawartość suchej masy, zwłaszcza w uprawach na kiszonkę. W przypadku uprawy na ziarno, kukurydza znajduje się w czołówce roślin uprawnych o najwyższej opłacalności. Daje możliwość zwiększenia plonów co w bezpośredni sposób wpływa na dochód rolnika. Cieszy się również dużym zainteresowaniem hodowców ze względu na znaczny postęp biologiczny.
Niestety jest też rośliną która może mieć pewne ograniczenia ilościowe i jakościowe plonu oraz biomasy. Wynikają one głównie z obecności chorób grzybowych uszkadzających roślinę i prowadzących do redukcji plonu zielonej masy i ziarna przy jednoczesnym obniżeniu jego jakości. Dodatkowym czynnikiem ograniczającym jakość i ilość plonu są również szkodniki –najważniejsze to zachodnia stonka kukurydziana, omacnica prosowianka oraz ploniarka zbożówka.
Aby ograniczyć ryzyko występowania szkodników i chorób grzybowych, niezwykle istotny jest monitoring patogenów i szkodników oraz warunków pogodowych. To właśnie monitoring jest podstawą do opracowywania systemów w ochronie biologicznej oraz chemicznej roślin uprawnych. Jest również podstawą hodowli odpornościowej, która obok agrotechniki jest najbardziej właściwą i przyjazną środowisku formą ograniczenia występowania organizmów szkodliwych wśród roślin.
Karolina Kucharska DODR